دانلود آهنگ جدید

به نام خداوند رحمتگر مهربان

ن [نون‏]، سوگند به قلم و آنچه نویسند (۱)

تو -به لطف پروردگارتدیوانه نیستى‏ (۲)

و تو را پاداشى ناکاسته [/بى‏منت‏] است‏ (۳)

و تو داراى اخلاق بسیار بزرگوارانه‏اى هستى‏ (۴)

زودا که بنگرى و بنگرند (۵)

که کدامیک از شما دیوانه‏اید (۶)

بى‏گمان پروردگارت به کسى که از راه او گم گشته و به رهیافتگان آگاه‏تر است‏ (۷)

پس از منکران اطاعت مکن‏ (۸)

خوش دارند که با آنان سازگارى کنى تا با تو سازگارى کنند (۹)

و از هیچ بیهوده سوگند خوار پستى اطاعت مکن‏ (۱۰)

عیبجوى روانه در پى سخن‏چینى‏ (۱۱)

باز دارنده، از نیکى، تجاوزگر گناهکار (۱۲)

درشت‏خوى، و بعد از این همه، ناپاکزاد (۱۳)

به خاطر آنکه مالدار است و صاحب پسران‏ (۱۴)

چون آیات ما بر او خوانده شود، گوید افسانه‏هاى پیشینیان است‏ (۱۵)

زودا که بر بینى او نشانه‏اى بگذاریم‏ (۱۶)

ما آنان را آزموده‏ایم، همچنانکه باغداران را هم آزموده‏ایم، آنگاه که سوگند خوردند که صبحگاهان میوه‏هاى آن را بازچینند (۱۷)

و ان شاء الله نگفتند (۱۸)

سپس بلایى شبانه از جانب پروردگارت، در حالى که ایشان خفته بودند، بر آن زد (۱۹)

و مانند خاکستر سیاه شد (۲۰)

[آنان بى‏خبر] صبحگاهان همدیگر را فراخواندند (۲۱)

که اگر میوه‏چین هستید، پگاه به سراغ کشتزارتان بروید (۲۲)

سپس رهسپار شدند، در حالى که آهسته با همدیگر سخن مى‏گفتند (۲۳)

که مبادا بى‏نوایى به آنجا بر شما وارد شود (۲۴)

و بر منع و مضایقه توانا شدند (۲۵)

و چون آن [باغ سیاه‏سوخته‏] را دیدند [جا خوردند و] گفتند ما گم گشته‏ایم‏ (۲۶)

نه، مثل اینکه، بى‏بهره‏ایم‏ (۲۷)

بهترینشان گفت مگر به شما نگفته بودم که چرا تسبیح [و ان شاء الله‏] نمى‏گویید؟ (۲۸)

گفتند پاک است پروردگارمان، ما خود ستمکار بودیم‏ (۲۹)

سپس به سرزنش به همدیگر روى آوردند (۳۰)

گفتند واى بر ما، ما سرکش بوده‏ایم‏ (۳۱)

چه بسا پروردگارمان بهتر از آن را برایمان جانشین گرداند، ما به سوى پروردگارمان مى‏گراییم‏ (۳۲)

این چنین است عذاب، و اگر مى‏دانستند عذاب اخروى سهمگین‏تر است‏ (۳۳)

براى پرهیزگاران در نزد پروردگارشان بهشتهاى پرناز و نعمت است‏ (۳۴)

آیا مسلمانان را همانند گناهکاران مى‏شماریم؟ (۳۵)

شما را چه مى‏شود چگونه داورى مى‏کنید؟ (۳۶)

یا مگر کتابى دارید که در آنها مطالعه مى‏کنید (۳۷)

که در آن براى شما هرچه آرزو کنید هست؟ (۳۸)

یا شما را پیمانهایى است با ما که حکم آن تا قیامت باقى باشد که هر چه حکم کنید براى شما باشد؟ (۳۹)

از ایشان بپرس که کدامیک از آنان ضامن این امر است؟ (۴۰)

یا شرکایى دارند، پس اگر راست مى‏گویند شریکانشان را به میان آورند (۴۱)

روزى که هنگامه بالا گیرد، و آنان را به سجده دعوت کنند ولى نتوانند (۴۲)

دیدگانشان [از ترس‏] فرو افتاده باشد، غبار خفت و خوارى بر رخسارشان نشسته، و چنین بود که به سجده دعوت مى‏شدند و تندرست بودند (۴۳)

پس مرا با کسى که این سخن را تکذیب مى‏کند، وابگذار، زودا که آهسته آهسته به نحوى که در نیابند، فرو خواهیمشان گرفت‏ (۴۴)

و مهلتشان مى‏دهم، زیرا تدبیر من سخت استوار است‏ (۴۵)

یا مگر از آنان مزدى درخواست مى‏کنى، و آنان خود را زیر بار تاوان، گرانبار مى‏یابند؟ (۴۶)

یا مگر علم و اسرار غیب با ایشان است و از روى آن مى‏نویسند؟ (۴۷)

پس در انتظار حکم پروردگارت شکیبایى کن و همانند صاحب ماهى [ یونس‏] مباش که [در تاریکى‏] ندا در داد و خشم فرو خورده بود (۴۸)

اگر نعمتى از جانب پروردگارش او را دستگیرى نمى‏کرد، به کرانه‏[ى بى‏آب و علف‏] افکنده شده بود و قابل ملامت بود (۴۹)

سپس پروردگارش او را برگزید و از شایستگانش قرار داد (۵۰)

و بسیار نزدیک بود که کافران چون قرآن را شنیدند، تو را با دیدگانشان آسیب برسانند و گفتند او دیوانه است‏ (۵۱)

و حال آنکه آن جز پندى براى جهانیان نیست‏ (۵۲)